Afhankelijk van het probleem, beslist de NKO-arts of dat er bijkomende onderzoeken noodzakelijk zijn. Hieronder vindt u een overzicht van de gespecialiseerde onderzoeken die kunnen worden uitgevoerd op onze dienst.
De neus en de neusbijholten of sinussen vormen samen met de longen het luchtwegsysteem. De neus en sinussen zijn de bovenste luchtwegen. De longen behoren tot het onderste luchtwegsysteem. De neus filtert, bevochtigt en verwarmt de ingeademde lucht, zodat deze een aangename temperatuur heeft en goed gehydrateerd is wanneer de lucht de longen bereikt. Ook het reukvermogen en bijbehorende smaak bevinden zich in de neusholte.
De meest voorkomende klachten van de neus en sinussen hebben dan ook met deze functies te maken: neusverstopping, neusloop, niezen, bloedneus,… maar ook hoofdpijn, druk op de kaken en reukverlies horen daarbij.
Deze testen worden uitgevoerd bij het vermoeden van een allergie. Door middel van een huidpriktest wordt gekeken of het lichaam inderdaad allergisch reageert. Op de onderarmen worden enkele druppels vocht gelegd die een allergische stof bevatten en door deze druppels wordt een kleine prik gegeven in de huid. Na enkele minuten treedt – indien er een allergie aanwezig is voor deze stof – roodheid, lokale zwelling en jeuk op. Zo worden per onderarm een zevental allergieën getest. Deze test duurt 20 minuten.
Bij een neusendoscopie gebruikt de arts een endoscoop, een dun buisje waar een camera inzit. Dit wordt in de neus gebracht en laat toe dat de arts de neusgangen kan onderzoeken. Hierbij worden de uitgangen van de sinusholten in de neus bekeken op ziektes.
Test van de doorgankelijkheid van de neus.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd op de dienst medische beeldvorming. Het laat toe om de bouw van de neus en de inhoud van de neusholtes of sinusholtes te onderzoeken. Vaak wordt het bij sinusitis uitgevoerd. Dit onderzoek is pijnloos en duurt 5 minuten. De patiënt komt op een onderzoekstafel te liggen en wordt in een open scanner gebracht. Dit maakt een licht zoemend geluid.
Hierbij wordt slechts zelden contraststof gebruikt. In dat geval wordt aan de patiënt gevraagd om 4 uur voor het onderzoek nuchter te blijven.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd op de dienst medische beeldvorming. Het laat toe om een beter beeld te vormen van de weefsels in de sinusholtes en in de neusholte. Ook zenuwstructuren (bijvoorbeeld reukzenuw) worden op deze manier onderzocht. De patiënt komt op een onderzoekstafel te liggen en wordt in een gesloten scanner gebracht. De scanner maakt veel lawaai. Daarom krijgt de patiënt een hoofdtelefoon op en kan hij naar muziek luisteren. Het onderzoek duurt gemiddeld 20 minuten. Vaak wordt er contraststof gebruikt dat via een infuus ingebracht wordt in de bovenarm.
Door middel van flexibele scopie en stroboscopie kunnen afwijkingen van het strottenhoofd worden vastgesteld. Ook kan op deze manier de beweeglijkheid van de stembanden worden beoordeeld. Dit onderzoek wordt uitgevoerd tijdens de raadpleging, duurt enkele minuten en er is geen specifieke voorbereiding voor nodig.
Door middel van een flexibele scopie wordt de slikact beoordeeld. Terwijl de arts met een flexibele camera naar het strottenhoofd kijkt, wordt aan de patiënt gevraagd om drank of voedsel met een verschillende consistentie te slikken (evaluatie van het slikken van gekleurde vloeistof, halfvaste consistentie of vaste consistentie). Dit onderzoek gebeurt gewoon op de raadpleging. Op deze manier kan bijvoorbeeld het risico op verslikken worden beoordeeld.
Gehoortest waarbij verschillende tonen worden aangeboden met een verschillende luidheid en toonhoogte/frequentie. Zo krijgen we een gehoortest of een audiogram, waarbij de ernst en de aard van het gehoorverlies kan bepaald worden.
Gehoortest waarbij er woorden worden aangeboden, om na te gaan hoe de spraakverstaanbaarheid is. Eventueel kan deze test ook in moeilijkere hooromstandigheden (bv met achtergrondruis) worden afgenomen.
Bij deze test wordt er een kleine meetprobe in de gehoorgang geplaatst waarbij we de beweeglijkheid van het trommelvlies en de gehoorbeentjes kunnen meten. Eveneens bepalen we hiermee de druk in de middenoorholte (achter het trommelvlies) en kunnen we de werking van de buis van Eustachius evalueren. Er is geen medewerking van de patiënt vereist.
Er wordt er een kleine meetprobe in de gehoorgang geplaatst, waarbij er een geluidje wordt gestuurd om de functie van de buitenste haarcellen van het slakkenhuis of cochlea te testen. Er is bij deze test geen medewerking van de patiënt vereist.
Brainstem Evoked Response Audiometry of ABR (Auditory Brainstem Response).
Dit is een objectieve gehoortest waarbij het gehoor tot op het niveau van de hersenstam wordt gemeten (hersenstamaudiometrie). Bij deze automatische test wordt de reactie van de gehoorzenuw gemeten door middel van kleefelektroden die rond het oor worden geplaatst. De patiënt krijgt geluiden te horen via een hoofdtelefoon of dopjes in het oor. De test gebeurt in een stille ruimte en er is geen medewerking vereist. Deze test wordt ook frequent gebruikt bij baby’s als verdere evaluatie van het gehoor noodzakelijk is (bijvoorbeeld na faling van de Algoscreening zoals deze wordt uitgevoerd door Kind & Gezin).
Gehoortest bij Kind en Gezin. Meer info.
Met behulp van een speciale videobril wordt er een screeningsonderzoek uitgevoerd van beide evenwichtsorgaantjes in het binnenoor. Hiermee kunnen we onder andere uitsluiten of dat er kristalletjes loszitten in het evenwichtsorgaan (Benigne Paroxysmale Positie Vertigo of BPPV) en dit zo nodig tijdens het onderzoek al onmiddellijk behandelen door middel van een repositie manoeuvre.
Uw arts heeft u een uitgebreider evenwichtsonderzoek voorgesteld door middel van een electronystagmografisch onderzoek.
Het onderzoek duurt gemiddeld 1 tot 1,5 uur en wordt uitgevoerd door een erkend audiologe. Het onderzoek maakt het mogelijk de activiteit van de evenwichtsorganen in de oren te bepalen. De belangrijkste functie van het evenwichtsorgaan is de blikstabilisatie, met name het aansturen van de ogen bij hoofdbewegingen. Daarom worden de oogbewegingen gebruikt om de activiteit van de evenwichtsorganen te meten.
Tijdens het onderzoek zal er gebruik gemaakt worden van electroden die rond de ogen worden gekleefd om zo de oogbewegingen te registreren. Deze signalen worden doorgestuurd voor analyse naar de computer. Voor het plaatsen van de electroden wordt de huid lichtjes geschrobd om een beter contact te krijgen. Het is aangeraden om die dag geen make up of dagcrème te gebruiken.
Gedurende het gehele onderzoek zit of ligt u op een onderzoeksstoel. De testen gebeuren in een verduisterd lokaal en de audiologe blijft in hetzelfde lokaal gedurende het hele onderzoek.
Het onderzoek bestaat uit 3 grote onderdelen: de test van de oogbewegingen (oculomotoriek), de draaistoeltest en de calorische test.
Tijdens dit gedeelte wordt er onder andere gevraagd om naar een geprojecteerd lichtpuntje te kijken, dat ofwel stilstaat ofwel in beweging is. Hierbij wordt nagegaan of er een goede aansturing mogelijk is van beide ogen en dit wordt ook tijdens het onderzoek telkens herhaald ter ijking van het systeem.
De stoel gaat in het donker traag ronddraaien, afwisselend naar rechts en naar links. Op deze manier worden beide evenwichtsorganen tegelijkertijd geprikkeld. U voelt een licht draaiende beweging. Ondertussen krijgt u een telopdracht om uw aandacht af te leiden, zodat er een duidelijkere oogrespons kan worden opgemeten.
Bij dit laatste onderdeel is het de bedoeling om de werking van de twee evenwichtsorganen apart in kaart te brengen. Het evenwichtsorgaan, dat zich in ons binnenoor bevindt, is gevuld met vocht. Door temperatuurverschillen kan dit vocht in beweging gebracht worden. Dit gebeurt door beide oren apart te spoelen met water gedurende 30 seconden. Op deze manier wordt het evenwichtsorgaan van 1 zijde gestimuleerd, waarbij u hierbij lichte en voorbijgaande draainissen ervaart. Dit wordt in totaal 4x uitgevoerd, met koud en met warm water in elk oor afzonderlijk. Door de registratie van de oogbewegingen kunnen we dan nagaan hoe sterk het evenwichtsorgaan prikkelbaar is.
Het onderzoek wordt over het algemeen goed verdragen. Toch kan het zijn dat u na de test een licht duizelig gevoel of een lichte misselijkheid ervaart. Daardoor raden wij u aan om eventueel iemand te voorzien die kan zorgen voor het transport als dit nodig zou zijn.
Na het onderzoek zal de NKO arts de resultaten met u bespreken.
Steenweg op Merksplas 44
2300 Turnhout, België
Polikliniek 1e verdieping
Rubensstraat 166
2300 Turnhout, België
Polikliniek 3e verdieping